Paardenstront komt te paard en gaat te voet

Vertrouwen komt te voet, maar gaat te paard´

Deze uitspraak is ons ooit eens toegedaan door een clusterchef van het politiedistrict in onze regio. Waarschijnlijk is zijn insteek ook niet om dit symbolische gezegde letterlijk toe te passen en gaat hij zelfs liever te voet. Iets wat ook wij liever zouden zien, zolang dit betekend dat we de uitwerpselen van dit paard voor onze ingang terug moeten vinden.

Het was afgelopen donderdag een prachtdag in de stad en rondom het stadion. Met alle partijen is er mede door elkaar te vertrouwen en tot een bepaalde mate vrij te laten, een mooi voetbalfeest ontstaan. In onze ogen had in deze vriendschappelijke setting o.a. de bereden politie nog best minder nadrukkelijk aanwezig hoeven te zijn. Helemaal als dit betekend dat men het beest tijdens de wedstrijd, pal voor onze toegangsdeuren van het supportershome laat schijten. Nu zal dit paard vast wel niet op commando bewust daar zijn behoefte gedaan hebben. Maar net als elke honden eigenaar verantwoordelijk is dat zijn beest niet op de stoep zit te kakken, verwachten wij ook deze verantwoordelijkheid bij een ambtenaar, zodra er uitwerpselen van zijn dier pal voor de ingang van een horecagelegenheid terecht komen.

Ditmaal hebben we het zelf maar even opgepakt en netjes teruggebracht naar het hoofdbureau, onder het motto: 'paardenstront komt te paard en gaat te voet'. Misschien een beetje kinderachtig, maar dat vinden wij ook van die lullige bekeuringen voor een bekertje drinken. Het was een mooie dag zonder enig gezeik, onnodig dat de ordehandhavers mensen bekeuren (ook ontwetende Duitse gasten) die met een plastic bekertje hun laatste slokken drinken, rondom het stadion.