|
Precies op het moment dat Richard Kraijcek en MaliVai Washington willen beginnen met de Wimbledon finale van 1996 wordt hun aandacht getrokken door een 23-jarige vrouw die slechts gekleed gaat in een string of wat er voor door gaat. Melissa Johnson rent over de baan, staat even stil voor de koninklijke skybox waar de Duke of Kent zit te lachen, dan wil ze haar streak hervatten maar ze wordt afgevoerd door stoïcijns kijkende bobbies. Richard Kraijcek bleef er ontspannen en nuchter onder. Zijn tegenstander, Washington, daarentegen is helemaal overdonderd. "Ik zag die borsten heen en weer slingeren en ze lachte naar mij," zei hij na de wedstrijd. "Daardoor was ik helemaal zenuwachtig en drie sets later was het afgelopen met mij."
In Duitsland noemt men het Nackerblitz, maar een allesomvattende definitie van streaking is er niet. Volgens de van Dale is streaken naakt in het openbaar rennen, maar dankzij de creativiteit van de streakers kan het begrip tegenwoordig uitgebreid worden met mensen die naakt rolschaatsen, fietsen, parachutespringen of zelfs naakt motorrijden. Daaraan moet toegevoegd worden dat streaken illegaal is en bedoelt is om te mensen shockeren en aan het lachen te maken.
Natuurlijk zijn ook alcohol en adrenaline belangrijke ingrediënten van het streaken of in sommige gevallen gewoon een gekke bui om later een mooi sterk verhaal in de kroeg te kunnen vertellen.
Het naakt rondrennen voor een groot publiek werkt meestal bij iedereen op de lachspieren. Misschien is de het de vrolijkheid van de, vaak dronken, streaker of de glimlachende en zich generende autoriteiten die de streaker moeten afvoeren. Het kan natuurlijk ook de schok zijn bij het zien van kloppend vlees temidden van duizenden geklede mensen. Het mooist om te zien zijn de verwoedde en wanhopige pogingen van puffende, met vele kilo?s overgewicht kampende stewards die proberen een vrolijk huppelende streaker te tackelen.
Dat streaken niet geheel ongevaarlijk is bewijst het verhaal van John Bruce, een fervent aanhanger van Barnet FC. Tijdens het degradatieduel van Barnet FC tegen Torquay op 5 mei jl. liet Bruce zich door zijn vrienden overhalen om, voor een donatie aan het goede doel, naakt het veld over te rennen. "Ik heb in de rust zoveel mogelijk bier achterovergeslagen en ben daarna weer teruggegaan naar mijn vrienden op de tribune," aldus Bruce. "Toen kon ik niet meer terugkrabbelen en moest er wel voor gaan. De weddenschap was om in de lengte over het veld te rennen en weer terug. Maar ik, als de ultieme voetballer, vond het nodig om even deel te gaan nemen aan het spel." Dat werd een zeer pijnlijke ervaring voor John Bruce aangezien de spelers van Barnet FC wanhopig vochten tegen degradatie en er alles aan deden om dit te voorkomen. "De keeper van Barnet (Danny Naisbitt) schopte mij zo hard dat mijn zak de afmeting van een poef kreeg en de bloeduitstorting later wegtrok via mijn opgezwollen genots-knots tot over mijn gehele bovenbeen," zei John Bruce naderhand.
In de zeventiger jaren vierde het streaken haar hoogtijdagen, het was een machtig middel om een statement te maken in een tijd waarin overheid en media probeerden iedereen in een keurslijf te stoppen. Het herinnerde aan 50.000 jaar geleden toen iedereen nog gelijk was en slechts gehuld in adamskostuum met een houten knots achter een mammoet aan rende. In de jaren 80 raakte het streaken in de vergetelheid, maar in Engeland wist men niet van ophouden en werd het streaken bij een groot sportevenement zelfs traditie.
|
